Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Friday, December 12, 2014

Wie was Ziad Abu Ein?


De staatssecretaris voor Palestijnse Gevangenenzaken Ziad Abu Ein demonstreerde deze week op de illegale, tegen het Internationaal recht, bezette Westelijke Jordaanoever en werd onwel. Even later overleed hij. In maart dit jaar bezocht Ziad Abu Ein nog zijn vrienden Gretta Duisenberg en Sonja van den Ende in Nederland. Reden genoeg eens na te vragen wie de Palestijnse staatssecretaris Ziad Abu Ein eigenlijk was.

In 1979 wordt er in de Israelische stad Tiberias een jongerenfestival georganiseerd. In een vuilnisbak is een bom verstopt, die tijdens het festival afgaat. Twee Israelische jongens komen om en 26 andere kinderen worden gewond.

Twee maanden na de bomaanslag reist de dan 18-jarige Ziad Abu Ein naar de Verenigde Staten en logeert bij zijn zuster. In 1981 wordt om zijn uitlevering gevraagd. Een mededader van de aanslag heeft in een verhoor zijn naam genoemd.

Een heel gedoe, om deze Arabische jongeman uitgeleverd te krijgen. De Amerikaanse Bond van Arabieren vraagt de regering zelfs om hem niet uit te leveren, want ze verwachten een oneerlijk proces. In 1982 is het dan eindelijk zover. Ziad Abu Ein wordt uitgeleverd en in Israël tot levenslang veroordeeld.

Reeds in 1983 laat Ziad Abu Ein weer van zich horen, als hij beweert tijdens een gevangenenruil op Ben Goerion Airport, door Israelische soldaten op de grond te zijn gedrukt, waardoor hij het vliegtuig niet in kon stappen. Lullig voor hem.

In 1985 wordt Ziad Abu Ein tijdens een gevangenenruil eindelijk vrijgelaten. Drie Israelische soldaten worden geruild tegen 1150 Palestijnse terroristen.  Hij heeft dan drie jaar van zijn levenslange gevangenisstraf uitgezeten. In hetzelfde jaar wordt hij weer opgepakt, omdat hij betrokken is bij een plan om een bus te kapen. Hij verdwijnt in administratieve detentie.

Na die tijd schrijven de kranten om de zoveel jaar weer iets over Ziad Abu Ein. Hij mag niet uitreizen naar Spanje. Hij mag niet meedoen aan een conferentie. Je kan het zo gek niet bedenken of Ziad Abu Ein mag er niet in, mag er niet uit of kan de weg niet vinden.

In het kielzog van Yasser Arafat kan Ziad Abu Ein uiteindelijk toch nog op de illegaal, tegen het Internationaal Recht in, bezette Westelijke Jordaanoever wonen. Hij wordt minister en dan weer eens staatssecretaris. Bij elke gevangenenruil die daarna genoemd wordt, kan Ziad Abu Ein een rol spelen. Geen wonder dan ook, dat hij kort voor zijn dood door een hartaanval, tijdens een demonstratie, was benoemd tot staatssecretaris voor gevangenen.

In maart van dit jaar hiel Ziad Abu Ein een levendige toespraak voor de Nederlandse Palestinian Prisoners Society, waarvan Sonja van den Ende en haar man Claudius Lucassen uit Denekamp het enthousiaste bestuur vormen.

No comments: